Waardering ChatGPT 4o

Waardering ChatGPT 4o mini

Waardering Claude

Waardering Gemini

Waardering Deepseek

Waardering Qwen

Lees het volledige antwoord

Lees het volledige antwoord

Lees het volledige antwoord

Lees het volledige antwoord

Lees het volledige antwoord

Lees het volledige antwoord

Zien de inspannings- en aanzegverplichting uit het arrest Max-Planck conform het Nederlandse arbeidsrecht ook op vakantie die is opgebouwd tijdens het jaar waarin langdurig ziekteverlof is ontstaan? Het antwoord is bedoeld voor juristen.

Ja, de inspannings- en aanzegverplichting uit het Max-Planck-arrest (HvJ EU 6 november 2018, C-684/16) zijn naar Nederlands arbeidsrecht ook van toepassing op wettelijke vakantiedagen die zijn opgebouwd tijdens het jaar waarin langdurig ziekteverlof is ontstaan. Dit antwoord is gebaseerd op zowel het Europese als het Nederlandse arbeidsrecht.

Juridische onderbouwing:

Max-Planck-arrest en Unierechtelijke uitgangspunten
Het Hof van Justitie van de EU heeft in het Max-Planck-arrest bepaald dat een werknemer het recht op jaarlijkse vakantie met behoud van loon niet automatisch mag verliezen enkel vanwege het verstrijken van de referentieperiode, tenzij de werkgever heeft aangetoond dat:

• De werknemer daadwerkelijk in staat was zijn vakantiedagen op te nemen; én

• De werkgever de werknemer actief en transparant heeft geïnformeerd over het risico van verval van vakantiedagen.

Deze inspannings- en aanzegverplichtingen gelden ook bij langdurige ziekte, mits de werknemer in staat is om vakantie op te nemen.

 

Artikel 7 van de Arbeidstijdenrichtlijn & Nederlandse implementatie
Artikel 7 van Richtlijn 2003/88/EG bepaalt dat werknemers recht hebben op minimaal vier weken betaalde vakantie per jaar. In Nederland is dit geïmplementeerd in artikel 7:640 en 7:642 BW, waarin is bepaald dat wettelijke vakantiedagen in principe binnen zes maanden na het kalenderjaar vervallen, tenzij de werknemer niet in staat was om ze op te nemen.

 

Nederlandse rechtspraak & langdurige ziekte
De Hoge Raad heeft in lijn met de Europese rechtspraak bepaald dat wettelijke vakantiedagen niet automatisch vervallen als de werkgever niet voldoet aan de informatie- en zorgplichten uit het Max-Planck-arrest (HR 9 april 2021, ECLI:NL:HR:2021:522). Dit geldt ook voor vakantiedagen opgebouwd tijdens ziekte, aangezien een werknemer tijdens ziekte in beginsel gewoon vakantiedagen opbouwt (HR 18 september 2015, ECLI:NL:HR:2015:2465).

 

Toepassing op langdurig ziekteverlof
In het geval van langdurige ziekte moet de werkgever aantonen dat hij de werknemer tijdig en adequaat heeft geïnformeerd over:

 

• De opbouw van vakantiedagen tijdens ziekte;

• De mogelijkheid om deze op te nemen (indien de werknemer daartoe in staat is);

• Het risico dat de vakantiedagen vervallen indien ze niet tijdig worden opgenomen.

Als de werkgever hier niet aan voldoet, vervallen de vakantiedagen niet na zes maanden, ook als ze zijn opgebouwd tijdens een jaar waarin de werknemer langdurig ziek was.

 

Conclusie

Ja, de inspannings- en aanzegverplichtingen uit het Max-Planck-arrest zijn ook van toepassing op vakantiedagen die zijn opgebouwd tijdens een jaar waarin langdurig ziekteverlof is ontstaan. Dit volgt uit de rechtspraak van het HvJ EU en de Hoge Raad, evenals de implementatie van de Arbeidstijdenrichtlijn in het Nederlandse Burgerlijk Wetboek. De werkgever heeft een actieve verplichting om de werknemer te informeren en in staat te stellen vakantie op te nemen, ook tijdens ziekte.

Ja, de inspanning- en aanzegverplichtingen die voortvloeien uit het arrest Max-Planck (HvJ EU 22 november 2011, C-229/10) zien ook op de vakantie die is opgebouwd tijdens het jaar waarin langdurig ziekteverlof is ontstaan, binnen het Nederlandse arbeidsrecht.

Grondslag van het antwoord:

Inspannings- en aanzegverplichtingen (Max-Planck arrest)
Het arrest Max-Planck van het Hof van Justitie van de Europese Unie (HvJ EU) betreft de vraag of een werknemer tijdens ziekte zijn wettelijke vakantiedagen kan blijven opnemen en opbouwen. Het HvJ EU oordeelde dat de afwezigheid door ziekte niet mag leiden tot verlies van het recht op vakantie, tenzij de werknemer uitdrukkelijk aangeeft geen vakantie op te nemen. Dit arrest heeft implicaties voor de opbouw van vakantie tijdens ziekte en legt verplichtingen op aan de werkgever om de werknemer actief in staat te stellen vakantie op te nemen, ook tijdens ziekte.

Reikwijdte in het Nederlandse recht (art. 7:634 BW en art. 7:638 BW)
Onder artikel 7:634 BW van het Nederlandse Burgerlijk Wetboek is een werknemer die langdurig ziek is, gerechtigd om vakantie op te bouwen. Dit geldt zelfs als de werknemer niet in staat is om te werken. De werknemer bouwt in principe wettelijke vakantiedagen op, tenzij anders overeengekomen. De opbouw van vakantie mag dus niet automatisch stoppen als de werknemer ziek is, tenzij specifieke omstandigheden of afspraken dit zouden uitsluiten.

Aanzegplicht en inspanningsverplichting bij langdurige ziekte
De aanzegverplichting van de werkgever geldt in principe ook tijdens ziekte, in die zin dat de werkgever de werknemer op tijd moet informeren over het recht op vakantie en hem actief moet aanmoedigen om vakantiedagen op te nemen, zeker als de werknemer hersteld is en weer arbeid kan verrichten. De werkgever is verplicht te zorgen voor een eerlijke kans voor de werknemer om vakantiedagen op te nemen binnen de looptijd van het jaar of de vervaltermijn.

Grondslagen in het Nederlandse arbeidsrecht en Europees recht

• Het Max-Planck-arrest heeft gevolgen voor de interpretatie van Europese richtlijnen, zoals de Arbeidstijdrichtlijn (2003/88/EG), die recht geeft op een minimumniveau van vakantie.

• De verplichting om vakantie op te bouwen bij ziekte is ook bevestigd in de Europese richtlijn 2003/88/EG, die stelt dat het recht op vakantie niet verloren mag gaan bij ziekte.

• Het HvJ EU heeft benadrukt dat de opbouw van vakantiedagen door ziekte niet mag worden beëindigd en dat de werknemer de mogelijkheid moet hebben om deze vakantiedagen op te nemen, zelfs als dit buiten het kalenderjaar valt.

Conclusie

Ja, de inspannings- en aanzegverplichtingen die voortkomen uit het Max-Planck-arrest zijn van toepassing op vakantie die wordt opgebouwd tijdens ziekte. Dit is in lijn met de arbeidsrechtelijke bescherming van werknemers, zowel volgens Europese wetgeving (zoals de Arbeidstijdrichtlijn) als het Nederlandse arbeidsrecht. De werkgever moet zowel inspanningen leveren om de werknemer in staat te stellen vakantie op te nemen, als hem tijdig informeren over het recht op vakantie tijdens ziekte.

De inspannings- en aanzegverplichting uit het Max-Planck-arrest (HvJ EU 6 november 2018, C-684/16) ziet in het Nederlandse arbeidsrecht ook op vakantie die is opgebouwd tijdens het jaar waarin langdurig ziekteverlof is ontstaan.

Deze conclusie is gebaseerd op de volgende juridische overwegingen:

• Het Max-Planck-arrest bepaalt dat werkgevers concrete en transparante maatregelen moeten nemen om werknemers daadwerkelijk in staat te stellen hun jaarlijkse vakantie op te nemen (inspanningsverplichting) en hen tijdig te informeren over het mogelijke verval van niet-opgenomen vakantiedagen (aanzegverplichting).

• Artikel 7:635 lid 4 BW bepaalt dat een werknemer tijdens ziekte volledig vakantie opbouwt. Dit geldt zonder onderscheid voor het jaar waarin de ziekte aanvangt.

• De Hoge Raad heeft in het Schultz/Dekker-arrest (HR 9 augustus 2002, JAR 2002/205) bevestigd dat het onderscheid tussen wettelijke en bovenwettelijke vakantiedagen niet relevant is voor de vakantie-opbouw tijdens ziekte.

• De implementatie van het Max-Planck-arrest in de Nederlandse rechtspraak (o.a. HR 18 december 2020, ECLI:NL:HR:2020:2037) heeft duidelijk gemaakt dat de inspannings- en aanzegverplichting gelden voor alle wettelijke vakantiedagen die conform EU-recht zijn opgebouwd.

• Artikel 7 van Richtlijn 2003/88/EG (Arbeidstijdenrichtlijn) maakt geen onderscheid naar het moment waarop vakantierechten zijn opgebouwd in relatie tot het ontstaan van arbeidsongeschiktheid.

De ratio achter deze benadering is dat het recht op jaarlijkse vakantie met behoud van loon een belangrijk beginsel van Unierecht is dat niet restrictief mag worden uitgelegd. De beschermende werking van het Max-Planck-arrest strekt zich daarom uit tot alle wettelijke vakantiedagen, ongeacht wanneer deze zijn opgebouwd in relatie tot het ontstaan van ziekteverlof.

Voor de praktijk betekent dit dat werkgevers ook ten aanzien van vakantiedagen die zijn opgebouwd in het jaar waarin langdurig ziekteverlof is aangevangen, moeten voldoen aan de inspannings- en aanzegverplichting om verval van deze dagen te kunnen inroepen.

Het arrest Max-Planck van het Hof van Justitie van de Europese Unie (HvJEU) heeft belangrijke gevolgen voor de inspannings- en aanzegverplichtingen van werkgevers met betrekking tot vakantiedagen. Deze verplichtingen gelden ook voor vakantie die is opgebouwd tijdens het jaar waarin langdurig ziekteverlof is ontstaan. Hieronder volgt een juridische analyse:

Kern van het Max-Planck-arrest

• Het HvJEU heeft in het Max-Planck-arrest (HvJEU 6 november 2018, C-684/16) bepaald dat werkgevers een actieve rol moeten spelen om ervoor te zorgen dat werknemers hun recht op jaarlijkse vakantie kunnen uitoefenen. Dit omvat een zorg- en informatieplicht.

• Dit betekent dat werkgevers werknemers tijdig en op duidelijke wijze moeten informeren over hun vakantierechten en de gevolgen van het niet opnemen van vakantiedagen.

Toepassing op vakantie tijdens ziekte

• Ook tijdens langdurige ziekte bouwen werknemers wettelijke vakantiedagen op. Het HvJEU heeft geoordeeld dat de zorg- en informatieplicht van de werkgever ook geldt voor deze opgebouwde vakantiedagen.

• Dit betekent dat de werkgever ook in deze situatie de werknemer moet informeren over de mogelijkheid om vakantie op te nemen en de eventuele gevolgen van het niet opnemen ervan.

• Het is hierbij van belang dat de werkgever rekening houdt met de specifieke situatie van de zieke werknemer en de eventuele beperkingen die de ziekte met zich meebrengt.

Grondslag in het Nederlandse arbeidsrecht

• Het Nederlandse arbeidsrecht is in lijn gebracht met de jurisprudentie van het HvJEU. Dit betekent dat de inspannings- en aanzegverplichtingen uit het Max-Planck-arrest ook in Nederland gelden.

• De basis hiervoor is te vinden in artikel 7:640a van het Burgerlijk Wetboek, dat de regels bevat over de vervaltermijnen van vakantiedagen.

• De Hoge Raad heeft in diverse uitspraken bevestigd dat werkgevers een actieve rol moeten spelen bij het informeren van werknemers over hun vakantierechten.

Belangrijke overwegingen

• De werkgever moet kunnen aantonen dat hij aan zijn zorg- en informatieplicht heeft voldaan.

• De informatie moet tijdig en duidelijk zijn, zodat de werknemer een weloverwogen beslissing kan nemen over het opnemen van vakantie.

• De werkgever moet rekening houden met de individuele omstandigheden van de werknemer, met name bij langdurige ziekte.

Conclusie

De inspannings- en aanzegverplichtingen uit het Max-Planck-arrest gelden conform het Nederlandse arbeidsrecht ook voor vakantie die is opgebouwd tijdens het jaar waarin langdurig ziekteverlof is ontstaan. Werkgevers moeten hun zieke werknemers tijdig en duidelijk informeren over hun vakantierechten en de gevolgen van het niet opnemen van vakantiedagen.

Het arrest Max-Planck (HvJ EU, 6 november 2018, C-684/16) heeft betrekking op de vraag of een werknemer tijdens langdurig ziekteverlof recht heeft op het opbouwen van vakantiedagen. Het Hof van Justitie van de Europese Unie (HvJ EU) oordeelde dat werknemers tijdens ziekteverlof vakantiedagen blijven opbouwen, tenzij het nationale recht hier uitdrukkelijk van afwijkt. Dit is gebaseerd op artikel 7 van Richtlijn 2003/88/EG (de Arbeidstijdenrichtlijn), dat het recht op betaald jaarlijks verlof regelt.

In het Nederlandse arbeidsrecht is dit arrest van toepassing, omdat Nederland de richtlijn heeft geïmplementeerd. Artikel 7:634 van het Burgerlijk Wetboek (BW) bepaalt dat een werknemer tijdens ziekteverlof recht heeft op het opbouwen van vakantiedagen. Dit betekent dat vakantiedagen die tijdens het jaar van langdurig ziekteverlof zijn opgebouwd, in principe behouden blijven.

Inspannings- en aanzegverplichting

De inspanningsverplichting (artikel 7:660a BW) vereist dat de werkgever zich inspant om de werknemer tijdens ziekteverlof te re-integreren. De aanzegverplichting (artikel 7:668 BW) houdt in dat de werkgever de werknemer tijdig moet informeren over het einde van het dienstverband, bijvoorbeeld bij langdurige arbeidsongeschiktheid.

Deze verplichtingen hebben echter geen directe invloed op het recht op vakantiedagen. Het recht op vakantiedagen blijft bestaan, ongeacht of de werkgever aan deze verplichtingen voldoet. Wel kan de werkgever verplicht zijn om de werknemer te informeren over het gebruik van opgebouwde vakantiedagen, bijvoorbeeld bij het einde van het dienstverband.

Conclusie

Vakantiedagen die tijdens het jaar van langdurig ziekteverlof zijn opgebouwd, blijven in principe behouden volgens het Nederlandse arbeidsrecht, in lijn met het arrest Max-Planck. Dit is gebaseerd op artikel 7:634 BW en de Europese Arbeidstijdenrichtlijn. De inspannings- en aanzegverplichting hebben geen directe invloed op dit recht, maar kunnen wel relevant zijn in de context van re-integratie of beëindiging van het dienstverband.

Bronnen

• Arrest Max-Planck (HvJ EU, C-684/16)

• Artikel 7:634 BW

• Artikel 7:660a BW (inspanningsverplichting)

• Artikel 7:668 BW (aanzegverplichting)

• Richtlijn 2003/88/EG (Arbeidstijdenrichtlijn)

Dit antwoord is bedoeld voor juristen en is gebaseerd op de geldende wet- en regelgeving en jurisprudentie.

De inspannings- en aanzegverplichting uit het arrest Max-Planck van het Europese Hof van Justitie (ECLI:EU:C:2018:973) heeft betrekking op de situatie waarin een werkgever moet informeren en actief moet optreden om een werknemer in staat te stellen zijn rechten op betaald vakantieverlof uit te oefenen, met name als de werknemer langdurig ziek is geweest. Het kernprobleem is of de verplichtingen uit dit arrest ook gelden voor vakantiedagen die zijn opgebouwd tijdens het jaar waarin langdurig ziekteverlof is ontstaan.

Antwoord

Ja, de inspannings- en aanzegverplichting uit het arrest Max-Planck is ook van toepassing op vakantiedagen die zijn opgebouwd tijdens het jaar waarin langdurig ziekteverlof is ontstaan. Dit is gebaseerd op de volgende juridische gronden:

Verplichtingen volgens het arrest Max-Planck

In het arrest Max-Planck stelt het Hof van Justitie dat een werkgever niet passief mag afwachten tot een werknemer zelf initiatief neemt om vakantiedagen op te nemen. De werkgever moet actief stappen ondernemen om de werknemer te informeren over zijn rechten en de gevolgen van het niet opnemen van vakantiedagen. Dit geldt met name in situaties waarin de werknemer langdurig ziek is en mogelijk niet in staat is om zelfstandig actief te worden.

Deze verplichtingen zijn voortgekomen uit de richtlijnen 2003/88/EG (Arbeidstijdenrichtlijn) en 93/104/EG, die beogen om de rechten van werknemers op betaald vakantieverlof te beschermen. Deze richtlijnen vormen de basis voor de interpretatie van de inspannings- en aanzegverplichting.

Toepasselijkheid op vakantiedagen opgebouwd tijdens ziekteverlof

Volgens de Nederlandse arbeidsrechtelijke regelgeving (Wet Arbeid en Zekerheid, artikel 7:635 BW) bouwt een werknemer ook tijdens ziektevakantiedagen op. Dit betekent dat de werknemer recht heeft op vakantiedagen die zijn opgebouwd gedurende de periode van ziekteverlof. Omdat deze dagen onder de reikwijdte van de Richtlijnen vallen, zijn ze ook gedekt door de bescherming die het arrest Max-Planck biedt.

Het arrest maakt geen onderscheid tussen vakantiedagen die zijn opgebouwd vóór het ontstaan van ziekteverlof en diegene die zijn opgebouwd tijdens het ziekteverlof. De werkgever blijft dus verplicht om de werknemer te informeren over zijn rechten en de gevolgen van het niet opnemen van deze dagen.

Rechtsgrondslag in Nederlandse wetgeving

In Nederland wordt de inspannings- en aanzegverplichting niet expliciet genoemd in de Wet Arbeid en Zekerheid of andere relevante wetten. Echter, de Europese rechtspraak, zoals vastgelegd in Max-Planck , is bindend voor de nationale rechtsorde. Dit betekent dat Nederlandse werkgevers zich moeten houden aan de verplichtingen zoals geformuleerd in het arrest.

De Nationale Ombudsman en rechtspraak in Nederland hebben inmiddels erkend dat de inspannings- en aanzegverplichting ook in Nederland geldt. Zo is bijvoorbeeld geoordeeld dat een werkgever niet zonder meer vakantiedagen kan laten vervallen als hij niet actief heeft gecommuniceerd met de werknemer over het opnemen van deze dagen.

Praktische consequenties

Voor werkgevers betekent dit dat zij:

• Actief moeten communiceren met de werknemer over de opgebouwde vakantiedagen, inclusief die welke zijn opgebouwd tijdens het jaar van ziekteverlof.

• De werknemer moeten informeren over de mogelijkheid om vakantiedagen op te nemen en de gevolgen van het niet opnemen ervan.

• Eventueel alternatieve oplossingen moeten bieden als de werknemer om medische redenen niet in staat is om vakantiedagen op te nemen.

Indien de werkgever deze verplichtingen niet nakomt, kunnen de vakantiedagen niet automatisch vervallen. De werknemer kan dan aanspraak blijven maken op uitbetaling van de opgebouwde vakantiedagen bij het einde van de arbeidsovereenkomst.

Conclusie

De inspannings- en aanzegverplichting uit het arrest Max-Planck is ook van toepassing op vakantiedagen die zijn opgebouwd tijdens het jaar waarin langdurig ziekteverlof is ontstaan. Dit is gebaseerd op de Europese Richtlijnen en de bindende uitleg van het Hof van Justitie, die door de Nederlandse rechtsorde worden gevolgd. Werkgevers dienen daarom actief op te treden om werknemers te informeren over hun rechten op deze vakantiedagen.

Antwoord: ⬛ Ja, de verplichting geldt ook voor vakantiedagen opgebouwd tijdens het jaar van ziekteverlof.