Waardering ChatGPT 4 – nog niet beoordeeld

Waardering ChatGPT 3.5 – nog niet beoordeeld

Lees het volledige antwoord

Lees het volledige antwoord

Geldt de door de Hoge Raad ontwikkelde regel over het ontnemen van voordeel na een veroordeling wegens witwassen, als een abstracte berekeningsmethode is gehanteerd?

De Hoge Raad in Nederland heeft verschillende uitspraken gedaan over het ontnemen van wederrechtelijk verkregen voordeel, vooral in zaken die te maken hebben met witwassen. Bij de ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel, zoals vastgelegd in de artikelen 36e van het Wetboek van Strafrecht en gerelateerde wetgeving, kan de rechter een veroordeelde verplichten om het financiële voordeel dat is verkregen door middel van strafbare feiten, aan de staat te betalen.

In het kader van witwaszaken kan de berekening van het te ontnemen bedrag complex zijn, vooral wanneer direct bewijs van de specifieke criminele activiteiten die het voordeel hebben gegenereerd ontbreekt. De Hoge Raad heeft erkend dat in dergelijke gevallen een abstracte of schattende berekeningsmethode kan worden gebruikt om de omvang van het wederrechtelijk verkregen voordeel vast te stellen. Dit houdt in dat, in plaats van een directe berekening van het voordeel op basis van specifieke criminele handelingen, een algemene schatting kan worden gemaakt op basis van beschikbare gegevens, zoals levensstijl, bekende transacties, en de aanwezigheid van onverklaarbaar vermogen dat niet overeenkomt met legale inkomsten.

Het gebruik van een abstracte berekeningsmethode is in lijn met het doel van de ontnemingsmaatregel: het wegnemen van het financiële voordeel dat de veroordeelde heeft verkregen door middel van strafbare feiten, ongeacht of dit voordeel direct gerelateerd kan worden aan individuele criminele handelingen. Deze benadering benadrukt de verantwoordelijkheid van de veroordeelde om aan te tonen dat bepaalde middelen legaal zijn verkregen, wanneer er substantiële aanwijzingen zijn dat het vermogen uit misdrijf afkomstig is.

Voor specifieke jurisprudentie of verdere details over hoe de Hoge Raad deze regels in praktijk brengt, zou het nodig zijn om recente uitspraken en juridische literatuur te raadplegen.

De Hoge Raad heeft in verschillende uitspraken richtlijnen en regels ontwikkeld met betrekking tot het ontnemen van voordeel na een veroordeling wegens witwassen. Een van de belangrijke principes is dat het voordeel dat wordt ontnomen, moet worden berekend op basis van het wederrechtelijk verkregen voordeel dat de veroordeelde heeft genoten door middel van het witwassen.

Als een abstracte berekeningsmethode wordt gehanteerd, moet deze methode in overeenstemming zijn met de door de Hoge Raad ontwikkelde regels en principes. De Hoge Raad heeft bijvoorbeeld bepaald dat de rechter een ruime mate van vrijheid heeft bij het schatten van het wederrechtelijk verkregen voordeel, maar deze schatting moet wel worden onderbouwd en aannemelijk worden gemaakt.

In het algemeen kan worden gesteld dat de door de Hoge Raad ontwikkelde regels en principes leidend zijn bij het vaststellen van het ontnemingsbedrag na een veroordeling wegens witwassen. Als een abstracte berekeningsmethode in lijn is met deze regels en principes, zal deze over het algemeen worden geaccepteerd door de rechterlijke macht. Echter, als er twijfels bestaan over de rechtmatigheid of consistentie van de berekeningsmethode, kunnen deze worden aangevochten in hoger beroep.