Waardering ChatGPT 4 – nog niet beoordeeld

Waardering ChatGPT 3.5 – nog niet beoordeeld

Lees het volledige antwoord

Lees het volledige antwoord

“Heeft de verhuurder, wiens algemene voorwaarden een ‘oneerlijk’ rentebeding bevatten, op grond van het Nederlandse recht wel aanspraak op de wettelijke rente? Wat is hiervoor de grondslag? Het antwoord is bedoeld voor juristen.”

Ja, ook als de algemene voorwaarden van een verhuurder een ‘oneerlijk’ rentebeding bevatten, heeft de verhuurder nog steeds aanspraak op de wettelijke rente volgens het Nederlandse recht. Dit is gebaseerd op de algemene regels van het Burgerlijk Wetboek (BW), onafhankelijk van wat er specifiek in de contractuele voorwaarden staat.

Juridische grondslag voor de aanspraak op wettelijke rente:
Artikel 6:119 BW: Dit artikel bepaalt dat bij een vertraging in de voldoening van een geldsom de schuldeiser recht heeft op de wettelijke rente vanaf het moment dat de schuldenaar in verzuim is. Verzuim treedt in zonder ingebrekestelling als een voor de voldoening bepaalde termijn verstrijkt. Indien er geen specifieke termijn is gesteld, moet de schuldeiser eerst een ingebrekestelling versturen waarbij een redelijke termijn voor nakoming wordt gesteld.

Oneerlijke bedingen onder Richtlijn 93/13/EEG: Wanneer een beding in algemene voorwaarden, zoals een rentebeding, als ‘oneerlijk’ wordt aangemerkt onder deze EU-richtlijn, dan kan dit beding nietig worden verklaard. De Nederlandse rechter heeft hierbij de verplichting om ambtshalve te toetsen aan de richtlijn. Het nietig verklaren van een oneerlijk beding laat echter de geldigheid van de overige delen van de overeenkomst onaangetast, voor zover deze zonder het oneerlijke beding in stand kunnen blijven.

Toepassing van wettelijke rente los van bedingen: Zelfs als een specifiek beding in de algemene voorwaarden nietig wordt verklaard wegens oneerlijkheid, zoals een te hoge rente of onevenredige sancties bij te late betaling, vervalt daarmee niet de mogelijkheid voor de verhuurder om aanspraak te maken op de wettelijke rente. Dit omdat de wettelijke rente een algemeen wettelijk recht is dat automatisch van toepassing is in geval van vertraging in de nakoming van geldschulden.

Conclusie:
De aanspraak op wettelijke rente door de verhuurder is derhalve een basisrecht onder het Nederlandse recht dat onafhankelijk bestaat van eventuele specifieke contractuele afspraken. Het doel hiervan is om de schuldeiser te compenseren voor het verlies dat hij lijdt door de vertraagde betaling. Daarom kan de verhuurder, zelfs bij een nietig verklaard rentebeding in de algemene voorwaarden, nog steeds aanspraak maken op de wettelijke rente op grond van artikel 6:119 BW.

Ja, zelfs als de algemene voorwaarden van de verhuurder een ‘oneerlijk’ rentebeding bevatten, heeft de verhuurder op grond van het Nederlandse recht nog steeds aanspraak op de wettelijke rente. De grondslag hiervoor ligt in de wettelijke regelingen met betrekking tot de betaling van rente bij vertraging in de nakoming van een verbintenis.

Grondslag voor aanspraak op wettelijke rente
De aanspraak van de verhuurder op de wettelijke rente is gebaseerd op verschillende wettelijke bepalingen:

Burgerlijk Wetboek (BW): Artikel 6:119 BW regelt de verplichting tot betaling van wettelijke rente bij vertraging in de voldoening van een geldsom. Deze rente is verschuldigd vanaf het moment dat de schuldenaar in verzuim is, tenzij een andere termijn is overeengekomen of de wet anders bepaalt.

Algemene Wet Bestuursrecht (Awb): In het bestuursrecht geldt een vergelijkbare regeling voor de betaling van rente bij vertraging in de voldoening van een geldsom, zoals vastgelegd in artikel 4:102 Awb.

Invloed van een ‘oneerlijk’ rentebeding
Indien de algemene voorwaarden van de verhuurder een ‘oneerlijk’ rentebeding bevatten, kan een beroep worden gedaan op de bescherming die de Nederlandse wetgeving biedt tegen oneerlijke bedingen. Bijvoorbeeld, onder consumentenrecht, kan een beding dat een onevenwicht schept tussen de rechten en verplichtingen van de partijen als ‘oneerlijk’ worden beschouwd en nietig worden verklaard of worden vernietigd. Dit kan betekenen dat het beding geen juridische gevolgen heeft.

Echter, zelfs als het rentebeding als ‘oneerlijk’ wordt beschouwd en nietig wordt verklaard, blijft de verhuurder recht hebben op de wettelijke rente op basis van de wettelijke regelingen voor rentebetaling bij vertraging. Deze rente is niet afhankelijk van de geldigheid of geldigheid van specifieke bedingen in de overeenkomst.

Kortom, de verhuurder heeft op grond van het Nederlandse recht aanspraak op de wettelijke rente, zelfs als de algemene voorwaarden een ‘oneerlijk’ rentebeding bevatten. Dit recht is gebaseerd op de algemene wettelijke regelingen voor rentebetaling bij vertraging in de voldoening van een geldsom, zoals vastgelegd in het Burgerlijk Wetboek en de Algemene Wet Bestuursrecht.