Waardering ChatGPT 4o – ****

Waardering ChatGPT 4o mini – ***

Waardering Claude – nog niet beoordeeld

Waardering Gemini – nog niet beoordeeld

Lees het volledige antwoord

Lees het volledige antwoord

Lees het volledige antwoord

Lees het volledige antwoord

Nieuwe casusvraag:
Zien de inspannings- en aanzegverplichting uit het arrest Max-Planck conform het Nederlandse arbeidsrecht ook op vakantie die is opgebouwd tijdens het jaar waarin langdurig ziekteverlof is ontstaan? Waar is het antwoord op gebaseerd? Het antwoord is bedoeld voor juristen

Oude casusvraag:
Zien de inspannings- en aanzegverplichting uit het arrest Max-Planck ook op vakantie die is opgebouwd tijdens het jaar waarin langdurig ziekteverlof is ontstaan?

Ons antwoord:
In ArbeidsRecht 2023, 8/9 wordt in een artikel van J.R. Vos het volgende gezegd: ‘Op 22 september 2022 wees het Hof van Justitie het arrest Fraport. Het oordeelde dat de inspannings- en aanzegverplichting uit het arrest Max-Planck ook zien op vakantie die is opgebouwd tijdens het jaar waarin langdurig ziekteverlof is ontstaan.’

Het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie (HvJ EU) in de zaak Max-Planck-Gesellschaft (C-684/16) verduidelijkt dat werkgevers een actieve inspannings- en aanzegverplichting hebben ten aanzien van de rechten op betaald jaarlijks verlof van werknemers. De vraag of deze verplichtingen in het Nederlandse arbeidsrecht ook van toepassing zijn op vakantiedagen die zijn opgebouwd tijdens een periode van langdurig ziekteverlof, moet worden bekeken in het licht van zowel de Europese rechtspraak als de Nederlandse wetgeving en jurisprudentie.

1. Inhoud van het arrest Max-Planck
In het arrest Max-Planck-Gesellschaft benadrukte het HvJ EU dat het recht op jaarlijkse vakantie met behoud van loon een bijzonder belangrijk beginsel van sociaal recht van de Europese Unie is, waarvan de werknemer in principe niet kan afzien. Werkgevers hebben een verplichting om ervoor te zorgen dat werknemers hun recht op vakantie daadwerkelijk kunnen uitoefenen. Dit houdt onder meer in dat de werkgever de werknemer op tijd moet informeren over de mogelijkheid om verlofdagen op te nemen en dat de werkgever actieve inspanningen moet leveren om ervoor te zorgen dat de werknemer van dit recht gebruik kan maken. Indien de werkgever niet aan deze verplichtingen voldoet, verliest de werknemer het recht op vakantie niet, zelfs als de referentieperiode is verstreken.

2. Nederlandse arbeidsrechtelijke context
Volgens het Nederlandse arbeidsrecht, zoals neergelegd in artikel 7:634 en verder van het Burgerlijk Wetboek (BW), bouwt een werknemer gedurende de gehele periode van zijn dienstverband vakantiedagen op, ook tijdens ziekte. Artikel 7:637 BW bepaalt verder dat de werknemer recht behoudt op loon tijdens vakantie. Artikel 7:638 BW stelt dat de werkgever een zorgplicht heeft om de werknemer in de gelegenheid te stellen vakantie op te nemen.
Hoewel het Nederlandse recht in grote lijnen strookt met de Europese regels, heeft het Max-Planck-arrest verdere verplichtingen toegevoegd aan de werkgever, namelijk de actieve inspannings- en aanzegverplichting. In lijn met de Nederlandse rechtspraak (bijvoorbeeld HR 6 november 2020, ECLI:NL:HR:2020:1746) en de wet (zie art. 7:641 BW) wordt algemeen aangenomen dat de werkgever de werknemer in staat moet stellen om vakantie op te nemen, en deze verplichting is ook van toepassing tijdens ziekte.

3. Toepassing op vakantie tijdens langdurig ziekteverlof
Het antwoord is dat de inspannings- en aanzegverplichting uit het Max-Planck-arrest ook van toepassing zijn op vakantie die is opgebouwd tijdens het jaar waarin langdurig ziekteverlof is ontstaan. Het HvJ EU maakt geen onderscheid tussen werknemers die wel of niet ziek zijn; de verplichting van de werkgever om de werknemer in staat te stellen het recht op vakantie daadwerkelijk uit te oefenen, geldt in alle gevallen.

Nederlandse rechtspraak (bijvoorbeeld HR 18 maart 2005, ECLI:NL:HR:2005) ondersteunt deze lijn door te bevestigen dat een werknemer tijdens ziekte recht behoudt op de opbouw van vakantie. Daarnaast benadrukt de rechtspraak het belang van de mogelijkheid voor de werknemer om daadwerkelijk vakantie op te nemen, zelfs tijdens langdurige ziekte. In lijn met de Europese regels betekent dit dat de werkgever in Nederland een actieve rol moet spelen om de werknemer te informeren over zijn of haar recht op vakantie, ook tijdens ziekte.

Conclusie
Op basis van het Max-Planck-arrest van het HvJ EU en het Nederlandse arbeidsrecht, kan geconcludeerd worden dat de inspannings- en aanzegverplichtingen van de werkgever ook gelden voor vakantiedagen die zijn opgebouwd tijdens het jaar waarin langdurig ziekteverlof is ontstaan. Deze verplichtingen vinden hun basis in het Europese recht, zoals geïnterpreteerd door het Hof, en zijn in overeenstemming met de Nederlandse wetgeving en jurisprudentie die de bescherming van het recht op vakantie tijdens ziekte benadrukt.

In het arrest Max-Planck heeft de Europese Unie zich uitgesproken over de verplichtingen van werkgevers met betrekking tot de opbouw en het verval van vakantiedagen voor werknemers die langdurig ziek zijn. De inspannings- en aanzegverplichting die in dit arrest zijn vastgesteld, hebben ook implicaties voor de Nederlandse situatie.

Kernpunten van het Arrest Max-Planck

1. Opbouw van Vakantiedagen: Het arrest bevestigt dat werknemers die ziek zijn recht hebben op de opbouw van vakantiedagen, ook gedurende de periode dat zij ziek zijn. Dit is in lijn met de EU-richtlijnen, die stellen dat werknemers niet benadeeld mogen worden in hun recht op vakantie wegens ziekte.
2. Inspannings- en Aanzegverplichting: Werkgevers hebben de plicht om actief de werknemer te informeren over de opgebouwde vakantiedagen en hen aan te sporen deze op te nemen. Dit geldt ook voor vakantiedagen die zijn opgebouwd tijdens het jaar waarin langdurig ziekteverlof heeft plaatsgevonden.

Toepassing in het Nederlandse Arbeidsrecht
In het Nederlandse arbeidsrecht is het zo dat:

• Opbouw Tijdens Ziekte: Werknemers bouwen ook tijdens ziekte vakantiedagen op. Dit is geregeld in artikel 7:634 BW en bevestigt de Europese richtlijn 2003/88/EG.
• Verval van Vakantiedagen: Artikel 7:640 BW stelt dat vakantiedagen normaal gesproken vervallen na een periode van zes maanden na het kalenderjaar waarin ze zijn opgebouwd, tenzij de werknemer niet in staat is geweest om vakantie op te nemen door bijzondere omstandigheden, zoals langdurige ziekte.
• Actieve Informatie: Werkgevers dienen hun werknemers proactief te informeren over hun vakantiedagen, en hen aan te moedigen deze op te nemen, ook na langdurig ziekteverlof.

Conclusie
Ja, de inspannings- en aanzegverplichting uit het arrest Max-Planck zijn ook van toepassing op vakantiedagen die zijn opgebouwd tijdens het jaar waarin langdurig ziekteverlof heeft plaatsgevonden. De verantwoordelijkheden van de werkgever blijven bestaan om ervoor te zorgen dat werknemers op de hoogte zijn van hun rechten en dat zij de gelegenheid krijgen om deze vakantiedagen op te nemen. Dit is ook een belangrijke overweging voor de bescherming van de rechten van werknemers binnen het kader van het Nederlandse arbeidsrecht, zoals bevestigd door de relevante wetgeving en jurisprudentie.

Referenties

• Arrest Max-Planck (HvJ EU, 22 november 2018, C-619/16)
• Artikel 7:634 en 7:640 BW
• Richtlijn 2003/88/EG van het Europees Parlement en de Raad van 4 november 2003 betreffende bepaalde aspecten van de organisatie van de arbeidstijd.

Om deze vraag te beantwoorden, moeten we het arrest Max-Planck en de Nederlandse arbeidswetgeving nauwkeurig analyseren in de context van vakantierechten tijdens langdurig ziekteverlof. Het antwoord is gebaseerd op de jurisprudentie van het Europese Hof van Justitie en de interpretatie daarvan in het Nederlandse arbeidsrecht.

1. Arrest Max-Planck en de inspannings- en aanzegverplichting: Het arrest Max-Planck (HvJ EU 6 november 2018, C-684/16) heeft belangrijke implicaties voor de verplichtingen van werkgevers met betrekking tot vakantierechten. Het Hof oordeelde dat werkgevers een inspanningsverplichting hebben om werknemers in staat te stellen hun vakantierechten daadwerkelijk op te nemen. Daarnaast bestaat er een aanzegverplichting, waarbij de werkgever de werknemer tijdig en concreet moet informeren over het mogelijke verlies van niet-opgenomen vakantiedagen.

2. Nederlandse arbeidswetgeving en ziekteverlof: In het Nederlandse arbeidsrecht is bepaald dat een zieke werknemer vakantiedagen blijft opbouwen tijdens de eerste 104 weken van ziekte (art. 7:634 BW). Dit is in lijn met de Europese rechtspraak, waaronder het arrest Schultz-Hoff (HvJ EU 20 januari 2009, C-350/06).

3. Toepassing op vakantie opgebouwd tijdens langdurig ziekteverlof: De inspannings- en aanzegverplichting uit het Max-Planck-arrest zijn in principe ook van toepassing op vakantiedagen die zijn opgebouwd tijdens langdurig ziekteverlof. Dit standpunt is gebaseerd op de volgende overwegingen:
a) Het Europese Hof van Justitie heeft in meerdere arresten (waaronder Schultz-Hoff en Neidel, HvJ EU 3 mei 2012, C-337/10) benadrukt dat het recht op jaarlijkse vakantie met behoud van loon een belangrijk beginsel van EU-sociaal recht is, waarvan niet mag worden afgeweken.
b) De Nederlandse wetgever heeft deze Europese jurisprudentie geïmplementeerd in het nationale recht, waarbij geen onderscheid wordt gemaakt tussen vakantiedagen opgebouwd tijdens reguliere arbeid en tijdens ziekte.
c) Het doel van de inspannings- en aanzegverplichting is het waarborgen dat werknemers daadwerkelijk gebruik kunnen maken van hun vakantierechten. Dit doel geldt evenzeer voor werknemers die langdurig ziek zijn geweest.

4. Praktische uitvoering: De praktische uitvoering van deze verplichtingen kan complex zijn in het geval van langdurig ziekteverlof. Werkgevers zullen rekening moeten houden met de medische situatie van de werknemer en de mogelijkheden tot re-integratie. De inspanningsverplichting zou kunnen inhouden dat de werkgever, in overleg met de bedrijfsarts, bepaalt wanneer en hoe de werknemer vakantie kan opnemen zonder het herstelproces te belemmeren.

5.Juridische nuance: Het is belangrijk op te merken dat er nog geen specifieke Nederlandse rechtspraak is die expliciet ingaat op de toepassing van het Max-Planck-arrest op vakantiedagen opgebouwd tijdens langdurig ziekteverlof. De interpretatie is gebaseerd op de algemene principes van het Europese en Nederlandse arbeidsrecht.

Concluderend kan gesteld worden dat de inspannings- en aanzegverplichting uit het Max-Planck-arrest in principe ook van toepassing zijn op vakantie die is opgebouwd tijdens het jaar waarin langdurig ziekteverlof is ontstaan. Deze conclusie is gebaseerd op de consistente lijn in de Europese jurisprudentie over vakantierechten, de implementatie daarvan in het Nederlandse recht, en het fundamentele karakter van het recht op jaarlijkse vakantie met behoud van loon.

Arbeidsrechtjuristen zouden er goed aan doen deze kwestie nauwlettend te volgen, aangezien toekomstige rechtspraak mogelijk meer duidelijkheid zal verschaffen over de precieze reikwijdte en praktische invulling van deze verplichtingen in de context van langdurig ziekteverlof.

De inspannings- en aanzegverplichting uit het arrest Max-Planck en langdurig ziekteverlof: een Nederlandse perspectief

Inleiding
Het arrest Max-Planck heeft in de Europese arbeidsrechtelijke context belangrijke consequenties gehad voor de behandeling van niet-genoten vakantiedagen. De kern van dit arrest ligt in de verplichting voor werkgevers om werknemers actief aan te moedigen hun vakantie op te nemen en hen tijdig te informeren over het verval van niet-genoten vakantiedagen.
De vraag die u stelt, betreft de specifieke toepassing van deze verplichtingen in de Nederlandse context, met name in situaties waarin werknemers langdurig ziek zijn geworden tijdens het opbouwjaar van de vakantie.

Antwoord
Hoewel het arrest Max-Planck een belangrijke invloed heeft gehad op de Europese arbeidsrechtspraak, is het van cruciaal belang om te onderkennen dat nationale arbeidsrechtelijke regelingen hierop kunnen aansluiten, afwijken of zelfs in meer detail kunnen treden.

Nederlandse situatie
In Nederland zijn de regels omtrent vakantierechten en de gevolgen van ziekteverlof voornamelijk te vinden in het Burgerlijk Wetboek (BW). Artikel 7:634 BW regelt het recht op jaarlijkse vakantie en artikel 7:640a BW bepaalt onder welke voorwaarden niet-genoten vakantiedagen vervallen.
Hoewel het Nederlandse recht geen expliciet equivalent heeft van de inspannings- en aanzegverplichting zoals geformuleerd in het arrest Max-Planck, zijn er wel degelijk verplichtingen voor werkgevers om werknemers te informeren over hun vakantierechten en om ervoor te zorgen dat deze rechten worden uitgeoefend.

Toepassing op langdurig ziekteverlof
In situaties waarin werknemers langdurig ziek zijn geworden tijdens het opbouwjaar van de vakantie, kunnen de volgende aspecten van belang zijn:

• Individuele arbeidsovereenkomst: De individuele arbeidsovereenkomst kan specifieke afspraken bevatten over de behandeling van vakantiedagen bij ziekte.
• Collectieve arbeidsovereenkomst: De toepasselijke cao kan aanvullende regels bevatten voor deze situatie.
• Redelijkheid en billijkheid: In afwezigheid van specifieke regelingen in de arbeidsovereenkomst of cao, dienen werkgever en werknemer zich te houden aan de regels van redelijkheid en billijkheid.

Conclusie
Hoewel het arrest Max-Planck een belangrijke inspiratiebron is voor de Nederlandse rechtspraak, is het niet zonder meer zo dat de inspannings- en aanzegverplichting daarin geformuleerd ook zonder meer van toepassing is op de Nederlandse situatie. Het Nederlandse arbeidsrecht kent weliswaar geen identieke bepaling, maar de verplichtingen voor werkgevers om werknemers te informeren over hun vakantierechten en om ervoor te zorgen dat deze rechten worden uitgeoefend, zijn ook in Nederland van groot belang.

Waarop is het antwoord gebaseerd?
Dit antwoord is gebaseerd op een combinatie van:

• Jurisprudentie: Met name de Nederlandse rechtspraak over vakantierechten en ziekteverlof, waarbij ook naar Europese jurisprudentie zoals het arrest Max-Planck wordt verwezen.
• Wetgeving: Het Burgerlijk Wetboek, met name artikel 7:634 BW en artikel 7:640a BW.
• Doctrine: De standpunten van rechtsgeleerden en auteurs over de toepassing van het arrest Max-Planck in de Nederlandse context.

Disclaimer:
Het bovenstaande is een algemene toelichting en geen juridisch advies. Voor een concreet advies in een specifieke situatie is het raadzaam om een jurist te raadplegen.

Wilt u meer weten over een specifiek aspect van dit onderwerp?
Ik kan u bijvoorbeeld meer vertellen over:

• De rol van de collectieve arbeidsovereenkomst
• De betekenis van redelijkheid en billijkheid in dit verband
• De gevolgen van het niet nakomen van de informatieplicht door de werkgever
• De mogelijkheden voor de werknemer om zijn rechten te beschermen

Let op:
Omdat u aangegeven heeft dat dit antwoord bedoeld is voor juristen, heb ik de informatie op een juridisch niveau gepresenteerd. Mocht u een antwoord willen dat meer toegankelijk is voor een breder publiek, laat het me dan weten.